Krajowa strefa domenowa — to zbiór domen, które mają wspólne oznaczenie literowe przypisane określonemu krajowi i są zarządzane przez lokalnego prywatnego lub państwowego administratora. Na przykład, strefa dla Belgii — .be, Brazylii — .br, Argentyny — .ar.
Często mają strefy drugiego poziomu. Dla Ukrainy są to strefy dźwiękowe z ogólnymi strefami com.ua, in.ua, org.ua oraz regionalne domeny, które otrzymały nazwy od centrów obwodowych.
Strefy domenowe mają swoje zasady i historię, a my postanowiliśmy zebrać mało znane ciekawe fakty o krajowych domenach państw świata.
Domena .tv pomogła Tuvalu stać się członkiem ONZ
Mały kraj na Pacyfiku, Tuvalu, potrafił wykorzystać swoją krajową domenę jako aktyw do rozwoju, przekształcając krajową strefę w źródło stabilnych dochodów. Domena .tv jest zbieżna z angielskim skrótem od television (telewizja), dlatego jest aktywnie rejestrowana przez duże i małe stacje telewizyjne na całym świecie.
W 1998 roku władze Tuvalu otrzymały ofertę sprzedaży praw do korzystania z domeny firmie Idealab za 50 milionów dolarów, które miały być wypłacane w ratach przez 12 lat. Dla kraju z populacją 10 tysięcy osób i powierzchnią 26 kilometrów kwadratowych były to szalone pieniądze. Pozwoliły one na budowę dróg i szkół, modernizację lotniska, poprawę poziomu życia mieszkańców i przystąpienie do ONZ. Wcześniej państwo nie miało pieniędzy na składkę.
Tuvalu — najwęższy kraj na świecie, którego domeny są używane przez stacje telewizyjne
Tuvalu nie jest jedynym krajem, który wynajmuje swoją domenę za pieniądze. Podobnie postąpiły Mołdawia, Filipiny, Tonga i Turkmenistan.
Domena .aq dla Antarktydy
W 1991 roku Antarktyda otrzymała domenę, przeznaczoną dla organizacji rządowych prowadzących działalność na terytorium kontynentu. Można ją uzyskać bezpłatnie, ale tylko jeśli odwiedziłeś Antarktydę. Jedna osoba lub podmiot prawny może zarejestrować tylko jedną domenę. Dla podmiotów prawnych warunkiem jest działalność związana z lodową krainą. Istnieje jednak możliwość zarejestrowania takiej domeny swobodnie dla każdego mieszkańca planety – za określoną opłatą. Obecnie jej nabycie kosztuje około 2000 hrywien.
Domena .nu — krajowa strefa w zamian za bezpłatny internet
Niue — mała wyspa w Polinezji, na której mieszka zaledwie półtora tysiąca osób. Jej krajowa strefa .nu jest bardzo popularna w Europie, szczególnie w Szwecji. Nazwa brzmi jak «niu», mająca wiele znaczeń i tłumaczeń — nu oznacza w holenderskim, szwedzkim i duńskim «teraz», jest zbieżna ze słowem «nowy» (new) i francuskim «nagim». Dlatego takie domeny są używane w szerokim zakresie tematów, w szczególności dla stron erotycznych.
Paradoks sytuacji polega na tym, że w 1997 roku Amerykanin William Semich zarejestrował strefę domenową na siebie i uzyskał prawo do administrowania za zgodą lokalnych władz. Wyjaśnił naiwnym tubylcom, że domena — to coś w rodzaju kodu telefonicznego i nie ma żadnej wartości. Obecnie jego firma NU Domain ma pięciomilionowy roczny obrót.
Za prawo do korzystania ze strefy firma zapewnia w całym kraju bezpłatny internet, nie płacąc żadnych procentów od sprzedaży domen. Władze Niue dość szybko zdały sobie sprawę, że straciły poważne źródło dochodu, dlatego już od 20 lat próbują procesować się z właścicielem domeny. Ale jak dotąd bezskutecznie.
Domena .tk — jedna z najpopularniejszych na świecie
Zajmuje drugie miejsce po ulubionej przez wszystkich .com, ale jeśli mówimy o krajowych strefach domenowych, to wśród nich jest pierwsza. Tokelau — mały archipelag wysp w pobliżu Nowej Zelandii z populacją półtora tysiąca osób.
W 2020 roku w strefie zarejestrowano ponad 27,5 miliona adresów. Oznacza to, że na każdego mieszkańca wyspy przypadało 2700000 domen.
Nieopodal Tokelau znajduje się chińska strefa domenowa .cn i niemiecka .de. Ciekawe, że niemieckie domeny są tak popularne z powodu kryptowalut, ponieważ kojarzą się z wyrażeniem «decentralized finance» — to system finansowy oparty na technologii blockchain i niezależny od jakichkolwiek państw.
Domena .co — kolumbijski odpowiednik .com
Krajowa strefa Kolumbii cieszy się popularnością dzięki swojemu podobieństwu do starej popularnej strefy .com.
Strefa istnieje od 1991 roku i początkowo była zamknięta dla rejestracji przez nierezydentów Kolumbii, ale od 2010 roku przeszła do kategorii otwartych.
Niektóre firmy używają tej domeny do skracania linków — na przykład t.co należy do Twittera, a g.co — do Google.
Domeny .me i .bar — podwójna popularność Czarnogóry
Czarnogórska krajowa strefa domenowa .me istnieje od 2007 roku — od czasów pełnej niepodległości kraju, który wcześniej istniał w konglomeracie z Serbią. Nazwa strefy pochodzi od angielskiej nazwy kraju — Montenegro. Kraj sprzedał prawa do domeny, a teraz działa ona jako ogólna międzynarodowa.
Ponieważ domena jest zbieżna z angielskim me — «ja», często jest używana do osobistych stron. Ale nie tylko — wielu gigantów IT używa tej strefy do skracania linków:
-
Google Plus (g.me)
-
Telegram (t.me)
-
Facebook (fb.me)
-
WordPress (wp.me) itd.
Jedno z miast turystycznych Czarnogóry nazywa się Bar i ma odpowiednią nazwę dla strefy domenowej — .bar. W 2014 roku domeny stały się ogólnodostępne i zaczęły działać jako ogólne. Ta strefa jest często używana do oznaczania stron barów, pubów, klubów nocnych. Oczywiście, adresy są kupowane także dla lokalnych zasobów internetowych.
Przeczytaj także: «Jak zwiększyć autorytet domeny: sprawdzenie i poprawa DA».
Jednoznakowe domeny można zarejestrować w krajowych strefach
Jednoznakowe domeny są rzadkie, ponieważ liczba opcji jest ograniczona do zaledwie 26 liter alfabetu angielskiego i 10 cyfr. Dlatego w starych strefach domenowych są już od dawna zarejestrowane.
Zakłada się liczbę znaków przed kropką przed nazwą samej strefy domenowej. Adres, w którym znajduje się tylko jeden znak, jest technicznie niemożliwy.
Jednak w krajowych i nowych strefach można znaleźć wolne nazwy. Na przykład, w .dental lub .news — ale te jednoznakowe adresy mają klasę domen premium i kosztują kilka tysięcy hrywien.
Jednoznakową domenę można zarejestrować w krajowej strefie .UA i w większości ukraińskich stref drugiego poziomu – com.ua, net.ua, kyiv.ua itd. W tym przypadku otrzymasz niedrogi adres w cenie około 300 hrywien. To samo dotyczy stref innych krajów — szukaj geograficznych domen drugiego poziomu, a znajdziesz w nich wolne jednoznakowe adresy.
Przeczytaj także: «TOP-5 ukraińskich domen dla strony».
Duchy stref domenowych
Nazwy domen pojawiły się w 1985 roku. Od tego czasu miało miejsce wiele różnych wydarzeń, a część stref okazała się nieużywana z powodu procesów geopolitycznych lub z innych powodów.
.bv — strefa domenowa norweskiej wyspy Bouvet, na której nikt nie mieszka. To wulkaniczna wyspa o powierzchni mniejszej niż 50 kilometrów kwadratowych. Ponadto jest zagubiona w wodach Oceanu Spokojnego, całkowicie w innym półkuli, a najbliższa ziemia to Antarktyda (1600 kilometrów stąd). Norwegia nie otworzyła strefy do sprzedaży domen, dlatego nie ma w niej żadnej strony internetowej.
.sj — domena dla arktycznego archipelagu Svalbard i wulkanicznej wyspy Jan Mayen, należących do Norwegii. Historia tej strefy jest taka sama jak w przypadku wyspy Bouvet. Istnieje, ale nigdy nie została otwarta do rejestracji.
.dd — domena dla Niemieckiej Republiki Demokratycznej, utworzonej w 1949 roku po podziale pokonanych Niemiec na dwie części. Strefa domenowa .dd została utworzona w 1988 roku, a kraj przestał istnieć w 1990 roku po zjednoczeniu terytoriów. Obecnie strefa domenowa została już usunięta.
.gb — strefa domenowa dla Wielkiej Brytanii (Great Britain), założona w 1985 roku. Równolegle z nią używana była domena .uk (United Kingdom), która stała się główną. Obecnie domeny w strefie .gb już nie są rejestrowane.
Ale są też strefy domenowe nieistniejących krajów, które wciąż są używane. Na przykład, strefa ZSR .su wciąż działa w Rosji.
Na świecie istnieje 300 krajowych stref domenowych, a jeśli zajrzeć w historię każdej z nich, na pewno znajdzie się coś niezwykłego.
Podobał Ci się artykuł? Powiedz o nim znajomym: 
